Ochrona ściągu

Sam ściąg, poza trzpieniem, zabezpiecza się warstewką mleka cementowego. Za najskuteczniejszą uważa sie dziś ochronę ściągu dodatkową pochwą plastyczną, przy czym przestrzeń między tą pochwą i ściągiem wypełnia sie sztuczną żywicą. Niekiedy też pozostawia się rurę wiertniczą jako dodatkową osłonę, a wnętrze jej wypełnia zaprawą. Powstaje rodzaj pala o końcówce nośnej odsłoniętej i szerokiej i o trzpieniu trwale orurowanym. Ochrona ściągu przed korozją ma tu duże znaczenie. Obliczanie ścianek szczelnych i szczelinowych oraz ich zakotwień. Scianki szczelne. Schemat statyczny ścianki szczelnej zależy od układu jej podpór (zakotwień lub podparć). Pod tym względem można ścianki szczelne podzielić na swobodne (utwierdzone dołem w gruncie, ale nie zakotwione ani nie podparte) oraz na zakotwione (podparte) pojedynczo lub wielokrotnie (zwykle podwójnie). Siły działające na ściankę dzieli się na czynne i bierne (reakcje, czyli oddziaływania). Do sił czynnych mogą w najogólniejszym przypadku należeć: a) parcie czynne gruntu Zc znajdującego się za ścianką, b) parcie hydrostatyczne W wody gruntowej lub otwartej, c) siły skupione H różnego pochodzenia, np. od lin. Pod wpływem sił czynnych ścianka ulega odkształceniom i przesunięciom, które z kolei wywołują szereg oddziaływań (sił biernych) na podporach lub w gruncie. Do oddziaływań tych należą: a) reakcje K w zakotwieniach, b) odpór Zo gruntu przed ścianką, a niekiedy i za nią. [przypisy: schody samonośne, kurek mazurski, komis broni ]